Kurangkul Senja
Ingin kulari ke ujung senja
Bersembunyi di ujung malam
Tertidur di ujung gelap
Fana di ujung dunia
Terbakar diri bagaikan lilin menyala tak henti
Terang di sisi luar
Namun kelam disisi dalam
Raga terbawa berjalan ‘ntah kemana
Senyum fatamorgana
Tetesan air mata tak lagi ‘brasa
Tak mampu berucap kata
Literasi tak lagi punya makna
Ku tengadah berdoa
Di ujung senja yang tak ‘bersudah
Izinkan kurehat sejenak saja
Izinkan kuhirup dalam O2
Lepaskanlah tali pengikat rasa
Biar ku mampu terbaring lega
***
كورڠكول سنج
إڠين كولاري ك اوجوڠ سنج
برسمبوڽي د اوجوڠ مالم
ترتيدور د اوجوڠ ڬلڤ
فان د اوجوڠ دونيا
ترباكر باڬايكن ليلين مڽالا تق هنتي
ترڠ د سيسي لوار
نامون كلم د سيسي دالم
راڬ ترباوا برجالن انته كمان
سڽوم فتمورڬان
تتسن ائير مات تق لاڬي براس
تق ممڤو بروچڤ كات
ليتراسي تق لاڬي ڤوڽ مقن
كو تڠاده بردوء
د اوجوڠ سنج يڠ تق برسوده
إزينكن كورهت سجنق ساج
إزينكن كوهيروڤ دالم او٢
لڤسكنله تالي ڤڠيكت راس
بيار كو ممڤو ترباريڠ لڬ
Puisi ini dialihaksarakan oleh Riausastra.com. Jika terdapat kesalahan pada penulisan aksara Arab Melayu, mohon tunjuk ajarnya ke WA 0895622119785