Pasrah?
Kaki melangkah menyusuri jalan
Dengan isi kepala yang semakin rumit
Aku berhenti dengan kesepian
Menikmati kenyataan yang menurutku pahit
Apa jadinya jika aku berteriak
Seakan tidak terima dengan hidupku ini
Dengan isi kepala yang tak kunjung habis
Meratapi nasib yang tak ku inginkan ini
Aku berdiam melihat burung-burung yang terbang
Kepalaku mengasah melihat ke atas
Terlihat langit yang mulai tertutupi awan
Aku bergumam pelan, apakah ini harus aku terima?
***
ڤسره؟
كاكي ملڠكه مڽوسوري جالن
دڠن إسي كڤالا يڠ سماكين روميت
اكو برهنتي دڠن كسڤيان
منيكماتي كڽتائن يڠ منوروتكو ڤاهيت
اڤ جاديڽ جيك اكو برترياق
سئكن تيدق تريم دڠن هيدوڤكو إني
دڠن إسي كڤالا يڠ تق كونجوڠ هابيس
مرتاڤي ناسيب يڠ تق كو إڠينكن إني
اكو برديام مليهت بوروڠ-بوروڠ يڠ تربڠ
كڤلاكو مڠاسه مليهت ك اتس
ترليهت لاڠيت يڠ مولاي منوتوڤي اون
اكو برڬوم ڤلن، اڤاكه إني هاروس اكو تريم؟
Puisi ini dialihaksarakan oleh Riausastra.com. Jika terdapat kesalahan pada penulisan aksara Arab Melayu, mohon tunjuk ajarnya ke WA 0895622119785





















